Parafia św. Jana Bosko w Wilnie

Bł. Magdalena Morano

  

Siostra ze Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożenia Wiernych

15 listopada 1847 r. – 26 marca 1908 r.

Wspomnienie –15 listopada

Urodzona we Włoszech niedaleko Turynu, Magdalena od samego dzieciństwa zajmowała się praktyką pedagogiczną wśród dzieci swojego miasteczka. Po zdobyciu dyplomu z pedagogiki, praca pedagogiczna stała się cechą charakterystyczną jej życia. Po zgromadzeniu dydaktycznego i katechetycznego doświadczenia, umacniana przez głęboką wiarę po osiągnieciu 30 lat życia mogła wprowadzić w życie swoje marzenie – poświęcić się Panu. W 1879 r. zostaje siostrą zakonną w Instytucie Córek Maryi Wspomożenia Wiernych i prosiła Wszechmogącego o łaskę „tylu lat życia, aż nie osiągnie świętości”. W 1881 r. została wysłana na Sycylię i tam rozpoczęła owocną pracę wychowawczą wśród miejscowych mieszkańców, szczególnie wśród dziewcząt. Dążąc do szerzenia Bożej chwały otworzyła szkoły, oratoria, internaty oraz centra przygotowania zawodowego we wszystkich zakamarkach wyspy. Wyznaczona na przełożoną prowincji zobowiązała się do formowania wielu powołań. Przyciągała do siebie ludzi swoim oddaniem się i łatwością nawiązywania kontaktów. Biskupi dodawali odwagi oraz doceniali apostolstwo Magdaleny Morano polecając katechezę dzieci jej ewangelicznemu poświęceniu.

Zachorowała na raka i zmarła 26 marca 1908 r. przeżywszy życie w posłuszeństwie łasce Bożej nigdy nie zamykając drogi Jej działaniu w swoim życiu egoizmem. Dobrze zrozumiała, że system prewencyjny ks. Bosko – to nie tylko metoda pedagogiczna, lecz przede wszystkim duchowość pozwalająca rozwijać i kierować najlepsze ludzkie cechy ku Bogu i służbie braciom.

5 listopada 1994 r. w Katanii, w tym samym mieście, w którym zmarła s. M. Morano, Ojciec św. Jan Paweł II ogłosił ja błogosławioną.

***

„W tym liście, naznaczonym kryzysem ludzkich wartości, nieugaszonym pragnieniem Absolutu, od was, wychowawcy wymaga się wprowadzenie w życie poważnego i zobowiązującego do wcielenia w życie doktryny programu, cnotliwego życia i wytrwałości w praktykowaniu miłości. Niech będzie dla was przykładem siostra Magdalena Morano, która poruszana przez głęboką miłość i pragnienie świętości, swoje lata oddała ze spokojem i odwagą pracy wychowawczej. W swoich zobowiązaniach była umacniana przykładem i nauczaniem św. Jana Bosko i św. Marii D. Mazzarello. Wskazując na morze zwykła była mawiać: “Widzisz jak wielkie, ogromne jest morze? Większa, o wiele większa jest dobroć Boga” (Jan Paweł II, z homilii beatyfikacyjnej)

„Drodzy wychowawcy, niech każdy z was stara się o to, by był kochany, jeśli chcecie, by was słuchano. Osiągniecie to, jeśli słowami, a jeszcze bardziej – czynami pokażecie swoim wychowankom, że wasze wysiłki są skierowane tylko na ich korzyść. Wszystkich obowiązuje cierpliwość, wytrwałość i modlitwa, bez których, moim zdaniem, bezsensowny jest nie tylko zdrowy rozsądek, ale i dobra organizacja.” (ks. Bosko)

do listy świętych i błogosławionych