Parafia św. Jana Bosko w Wilnie

O sakramentach

Życie w Chrystusie: Sakramenty

Oto ja pozostanę z wami przez wszystkie dni – tak obiecał zmartwychwstały swoim uczniom. W dzień zesłania ducha św. dowiedzieli się, w jaki sposób dotrzymał swojej obietnicy. W podniosłym nastroju wychodzą na ulice i głoszą to, co wszyscy powinni usłyszeć. Jezus Nazarejczyk, który został przybity do krzyża i umarł, jest Panem i Mesjaszem. Zmartwychwstał. Bóg Go wywyższył i dał Mu miejsce po swojej prawicy. On przyjdzie znów jako chwalebny Władca. Wierzcie w Niego i w Ewangelię, która my wam głosimy.

Liczba wiernych rośnie wszędzie tam, gdzie jest głoszona dobra Nowina. Powstają wspólnoty. No nowy Boży Lud – kościół Jezusa Chrystusa. Związany jest z Jezusem Chrystusem tak, jak członki z ciałem, jak gałązka z krzewem winnym. On działa przez Kościół i w Kościele.

Pan utworzył Kościół po to, aby poprzez swoje istnienie i modlitwy świadczył ludziom o tym, że Bóg jest dobry dla wszystkich i chce im darować zbawienie. Sam Kościół jest znakiem miłości i bliskości niewidzialnego Boga. Jest pierwotnym sakramentem, w którym zostały stworzone inne sakramenty, w którym są one udzielane tym, którzy wyznają wiarę i nią żyją, którym Kościół od czasów apostolskich je przekazuje.

“Kościół jest sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego.”
(Sobór watykański II, Konstytuja dogmatyczna o Kościele 1)

Siedem sakramentów

Kościół udziela i celebruje siedem sakramentów – jako święty spadek swojego Pana.  Sakramenty są przeznaczone do umocnienia wiary i życia każdego człowieka. Przez nie Jezus oddaje siebie człowiekowi. Obdarowany w taki sposób człowiek jest swojej wiary i Nadziei, swojej Miłości oraz tego, że jest kochany.

Udzielane sakramenty to nie tylko znak naszej przyszłej przynależności do Boga oraz zbawienia. Są już teraz owocnymi znakami, że już teraz należymy do Boga i już teraz otrzymujemy dar zbawienia.

 „Z Jego pełności otrzymaliśmy łaskę po łasce. (Jn 1,16)

Sakramenty: to zbawcze znaki ustanowione przez Jezusa Chrystusa w Kościele; to jego sposób bycia w nim i z nim. Poprzez chrzest człowiek jest włączony na początku swego życia do Kościoła Jezusa Chrystusa. Poprzez bierzmowanie młodzi dorośli są umacniani i uświęcenie darami Ducha Świętego. W Eucharystii wierni stają się uczestnikami życia Pana Życia i złączenie z Nim. Tym, którzy zgrzeszyli sakrament pokuty udziela odpuszczenia grzechów i jedna z Bogiem. Namaszczenie chorych udziela nadziei i pociechy. Poprzez sakrament święceń powierza się specjalną posługę w Kościele diakonom, kapłanom i biskupom. Podczas sakramentu małżeństwa młodzi przysięgają sobie miłość i wierność; ich wspólnota jest odbiciem wspólnoty stworzonej przez Boga. Sakramenty są widzialnymi znakami niewidzialnej rzeczywistości. Ponieważ ich udziela Bóg, rzeczywiście czynią to, co oznaczają.

Sakramentalia: „Święta Matka Kościół ustanowił sakramentalia. Są to znaki święte, które z pewnym podobieństwem do sakramentów oznaczają skutki, przede wszystkim duchowe, a osiągają je przez modlitwę Kościoła. Przygotowują one ludzi do przyjęcia głównego skutku sakramentów i uświęcają różne okoliczności życia.” (Sobór watykański II KL 60). Sakramentalia uświęcają niektóre posługi Kościoła, niektóre stany człowieka, różne przypadki życia chrześcijańskiego oraz przedmioty, którymi posługuje się człowiek. Sakramentalia to modlitwa, często połączona ze znakiem (np. nałożenie rąk, znak Krzyża, pokropienie wodą święconą). Poświęcenie to przeznaczenie człowieka (np. przełożonej zakonnej) albo przedmiotu (np. ołtarza, kościoła, dzwonu) wyłączną służbę Bogu; błogosławieństwo – to zawierzenie człowieka (dzieci, turystów, pielgrzymów) albo przedmiotów (domu, pokarmu, samochodu, zwierząt) Bogu i Jego opiece.