Niedziela Świętej Rodziny, 29 grudnia 2024 r.
Drodzy bracia i siostry,
Nawiedziła nas wielka łaska – doczekaliśmy się Roku Jubileuszowego! W wigilię Bożego Narodzenia papież Franciszek otworzył Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra w Watykanie i zaprosił pielgrzymów z całego świata do skorzystania z łask Roku Jubileuszowego: do odnowienia wiary, praktykowania miłości bliźniego, rozbudzenia nadziei, wybrania się w pielgrzymkę oraz wzbogacenia siebie i swoich zmarłych bliskich darem odpustów.
Ma ogromny sens to, że w diecezjach całego świata Rok Jubileuszowy rozpoczyna się właśnie w Niedzielę Świętej Rodziny. W ten sposób Kościół zwraca uwagę na to, że od początków głoszenia Ewangelii rodzina, nazywana często małym Kościołem, jest uprzywilejowanym miejscem przekazywania wiary chrześcijańskiej. Odkryjmy codzienną modlitwę i bierzmy udział w niedzielnej Eucharystii, poświęćmy czas dla siebie nawzajem, bo to wzmacnia więzi rodzinne.
Obchodzimy Jubileusz narodzin naszego Pana Jezusa Chrystusa, który ludzkość żyjącą w ciemnościach wywiódł do światła zbawienia. Pan pokazał, że w najtrudniejszych sytuacjach „przez ciemność przebija się światło: odkrywamy, jak ewangelizacja podtrzymywana jest przez moc płynącą z krzyża i zmartwychwstania Chrystusa. A to prowadzi do rozwoju cnoty ściśle związanej z nadzieją: cierpliwości. Nawykliśmy już, by chcieć wszystkiego i natychmiast, w świecie, w którym pośpiech stał się czymś stałym. Nie mamy już czasu na spotkania, a często nawet w rodzinach trudno jest być razem i spokojnie porozmawiać. Cierpliwość została wygnana przez pośpiech, wyrządzając ludziom wielką krzywdę“ (PAPIEŻ FRANCISZEK, Bulla Spes non confundit, 4).
Logo Roku Jubileuszowego przedstawia postacie ludzkie, z których pierwsza mocno trzyma się krzyża. To nie tylko znak wiary, ale także znak nadziei, która nigdy nie zawodzi (Rz 5,5). Krzyż nie jest statyczny, ale dynamiczny: pochyla się ku ludzkości, jakby chciał wyjść jej naprzeciw i ofiarować pewność w istnieniu i bezpieczeństwo w nadziei.
W Roku Jubileuszowym Papież zaprasza wyruszyć na pielgrzymkę. To nie tylko pielgrzymka do Rzymu czy do kościołów ogłoszonych na Litwie jubileuszowymi. Jesteśmy zaproszeni do wyjścia z naszego zamknięcia. Niewątpliwie porzucenie zamkniętych schematów myślenia i działania jest znacznie trudniejsze niż fizyczne udanie się dokądkolwiek, ale podczas Jubileuszu jesteśmy zaproszeni do przeżycia doświadczenia zmiany, nawrócenia serca. Idźmy do chorych, samotnych, uchodźców, sąsiadów czy osób na marginesie społeczeństwa. Poświęćmy im naszą uwagę i zanieśmy przesłanie nadziei, że nie są oni odłączeni od Bożej miłości!
Dzisiejszy świat stoi wobec niepewności dnia jutrzejszego, nieprzewidywalności, strachu i frustracji. Papież zaprasza nas, byśmy stali się pielgrzymami nadziei. Rok Jubileuszowy niech będzie „Rokiem Świętym, charakteryzującym się nadzieją, która nie gaśnie, nadzieją w Bogu. Oby pomógł nam odkryć na nowo niezbędną ufność, zarówno w Kościele, jak i w społeczeństwie, w relacjach międzyludzkich, w stosunkach międzynarodowych, w promowaniu godności każdej osoby i w szacunku dla stworzenia. Niech świadectwo wiary będzie w świecie zaczynem prawdziwej nadziei, głoszeniem nowych niebios i nowej ziemi (por. 2 P 3, 13), gdzie możemy mieszkać w sprawiedliwości i zgodzie między narodami, dążąc do wypełnienia obietnicy Pana“ (PAPIEŻ FRANCISZEK, Bulla Spes non confundit, 25).
Celebracja Roku Jubileuszowego niech zachęca do solidarności społeczeństwa, dzieł braterskiej komunii, krzewienia sprawiedliwości społecznej i innych znaków nadziei, z których pierwszym jest realizacja pokoju. Nie możemy ulegać pokusie myślenia, że jesteśmy zniewoleni złem i przemocą, ponieważ znajdujemy w świecie wiele przejawów dobra, które należy zauważyć i szerzyć. Życie darowane przez Pana jest wspaniałe, dlatego ważne jest, aby mieć entuzjastyczną wizję życia, w której znajdzie się miejsce nie tylko dla ludzkich słabości czy niepowodzeń, ale także dla pokuty i przebaczenia.
Rok Jubileuszowy jest rokiem łaski: daje możliwość doświadczenia bezgranicznego miłosierdzia Bożego poprzez sakrament pokuty i zdobycia odpustów zupełnych. W spowiedzi następuje odpuszczenie grzechów i odnowienie życia łaski, a odpusty usuwają doczesną karę za już odpuszczone grzechy.
„Jednakże, jak wiemy z osobistego doświadczenia, grzech „pozostawia ślad”, pociąga za sobą konsekwencje: nie tylko zewnętrzne, jeśli chodzi o następstwa popełnionego zła, ale także wewnętrzne, ponieważ „każdy grzech, nawet powszedni, powoduje ponadto nieuporządkowane przywiązanie do stworzeń, które wymaga oczyszczenia, albo na ziemi, albo po śmierci, w stanie nazywanym czyśćcem” (Katechizm Kościoła katolickiego, 1472). Tak więc w naszym słabym i skłonnym do zła człowieczeństwie trwają „pozostałe skutki grzechu”. Są one usuwane przez odpust, zawsze dzięki łasce Chrystusa, który, jak pisał św. Paweł VI, jest „naszym «odpustem» (PAPIEŻ PAWEŁ VI, List apostolski Apostolorum limina (23 maja 1974 r.), II)” (PAPIEŻ FRANCISZEK, Bulla Spes non confundit, 23).
Osoba Chrystusa znajduje się w centrum Roku Jubileuszowego, dlatego celem Jubileuszu jest otwarcie się na żywą więź z Panem Jezusem poprzez modlitwę osobistą i wspólnotową, czytanie Pisma Świętego, adorację Najświętszego Sakramentu, konkretne dzieła miłości bliźniego, bo to, co czynimy dla jednego z najmniejszych, czynimy dla samego Pana (Mt 25,40).
Kochani,
Życzymy Wam sensownych, głębokich i pełnych nadziei doświadczeń w Roku Jubileuszowym, a Waszą ziemską pielgrzymką niech się opiekuje Święta Rodzina, która co roku odbywała pielgrzymkę do Świątyni Jerozolimskiej. Jak Jezus potrzebował być w tym, co należy do Jego Ojca (Łk 2, 49), tak i my nie traćmy z oczu „wielkości celu, do którego jesteśmy powołani – Nieba” (PAPIEŻ FRANCISZEK, Bulla Spes non confundit, 25). Amen.
Biskupi Litwy
