Bł. ks. Józef Kalasanty i towarzysze
Zamordowani latem i zimą 1936 r.
Wspomnienie – 29 lipca
W latach 1936-1939 okrutna wojna zalała Hiszpanie krwią. Liczba ofiar przekraczała milion. Wśród nich byli ludzie z różnych warstw społecznych. Kiedy krajem zaczęli rządzić anarchiści i socialkomuniści zaczęło się szerzyć prześladowanie chrześcijan. Byli mordowani księża, zakonnicy i wierni. Pośród dziesiątek tysięcy zamordowanych z powodu wiary były 283 siostry zakonne, 2365 zakonników, 4148 księży diecezjalnych, 12 biskupów. Niektórych spośród tych męczenników Kościół ogłosił błogosławionymi. Z tego okresu spośród duchowych synów i córek ks. Bosko błogosławionymi zostali ks. Józef Kalasanty i 32 jego towarzysze (wliczając w tę liczbę 2 siostry salezjanki); wszyscy zostali zamordowani w lecie lub zimie 1936 r. w Hiszpanii, w diecezji Walencji. Byli to przykładni zakonnicy, wierni swoim codziennym obowiązkom i apostołowie młodzieży. Nie uciekli oni w czasie prześladowania i nie wstydzili się wiary katolickiej, wyznając ja do końca. Zostali ogłoszonymi w marcu 2001 r.
***
Jeden ze świadków wydarzeń w Walencji opowiada: „wtargnąwszy do środka uzbrojeni żołnierze znaleźli nas na głównych schodach. Wycelowali w nas broń. W następnej chwili jeden z nich krzyknął na swoich towarzyszy: „Dlaczego nie strzelacie? Czy nie umówiliśmy się, że każdy zastrzeli po jednej osobie?..” Ks. Kalasanty udzielił błogosławieństwa. On, drugi współbrat i ja zostaliśmy przewiezieni do centrum Walencji. Kiedy jechaliśmy zauważyłem, że jeden z żołnierzy cały czas bron miał wymierzona w ks. Kalasantego, ponieważ wiedział, że jest osoba duchowną. Nagle usłyszeliśmy strzał. Ks. Kalasanty wypowiedział słowa: „Mój Boże!” i zsunął się w kałużę krwi. To było 29 lipca 1936 r.”
„Śmierć salezjanina jest opromieniona nadzieją wejścia do radości Pana. A jeśli się zdarzy, że salezjanin umrze pracując dla dobra dusz, to Zgromadzenie odniosło wielki triumf.” (Konstytucje salezjańskie, art. 54)
